Πανίκος Ιακώβου
Η μητέρα του η Πελαγία ήταν από το Πατρίκι, κόρη του Κυριάκου (Τζιρκάτζιη) Τρισβέη και κόρη της Λεώνας Κώστα. Ο πατέρας του ο Επιμανώντας Ιακώβου από Αμμόχωστο, έφυγε νέος. Είχε και ένα μικρότερο αδελφό, επίσης αθλητή και γυμναστή τον Άντη. Ή Πελαγία διατηρούσε στο ισόγειο του σπιτιού της ένα μικρό μπακάλικο.
Ο Πανίκος Ιακώβου παντρεύτηκε τη Γεωργία Καρσερά από την Άχνα και έκαναν 3 παιδιά. Το Νώντα, τον Ανδρέα και το Μάριο.
Από μικρός στα σπορ
Γεννήθηκε το 1941 στην Αμμόχωστο και φοίτησε στο δημοτικό από το 1941 μέχρι το 1953. Καλός μαθητής με εμφανή κλήση στον αθλητισμό. Όταν άρχισε να φοιτά στο Ελληνικό Γυμνάσιο Αμμοχώστου είχε την τύχη να έχει σαν καθηγητή του τον χαρισματικό, Αντώνη Παπαδόπουλο. Ακολουθώντας σαν ευαγγέλιο τις συμβουλές και τις υποδείξεις του, ο νεαρός Ιακώβου εντάχτηκε στις ομάδες ποδοσφαίρου, κλασσικού αθλητισμού και αθλοπαιδιών. Η πρόοδός του ήταν ραγδαία. Μαθητής της 4ης τάξης κερδίζει θέση στην ομάδα ποδοσφαίρου του γυμνασίου. Ένα χρόνο μετά γίνεται βασικός οπισθοφύλακας στην Ανόρθωση. Δεκαεφτά χρονών παιδί, στα 1958 κερδίζει το πρωτάθλημα με την Ανόρθωση. Η περίοδος Σεπτέμβριος 1958 – Ιούνιος 1959 ήταν απίστευτη. Ο Ιακώβου αναδεικνύεται παγκυπριονίκης στον ακοντισμό, ενώ με τις επιδόσεις του στη σφαιροβολία, στον δίσκο, στο ύψος και στις σκυταλοδρομίες, κερδίζει τον τίτλο του πολυνίκη αθλητή. Συν όλα αυτά και το κύπελλο ανεξαρτησίας με την Ανόρθωση.
Στην Ελλάδα
Σύντομα ήρθε η ώρα των σπουδών και ο Ιακώβου μετέβη στην Αθήνα. Ο Παναθηναϊκός είχε ήδη παρακολουθήσει τον νεαρό αθλητή και αμέσως κινήθηκε για να τον εντάξει στη δύναμή του. Εξασφάλισε την ελευθέρα του από την Ανόρθωση και ανέλαβε τα έξοδα σπουδών και διατροφής του Ιακώβου. Παίζει τρία χρόνια στον Παναθηναϊκό δίπλα στον Δομάζο, τον Λινοξυλάκη και τον Παπαεμανουήλ. Προσφέρει τα μέγιστα, καταξιώνεται και αποκτά εμπειρίες. Από τους πρώτους μήνες της παρουσίας του στην Αθήνα γίνεται βασικό στέλεχος των Εθνικών Νέων και Ελπίδων Ελλάδας. Ξεχωρίζει σε σημείο που παίρνει και το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Επιστροφή σε Κύπρο και Ανόρθωση. Τελειώνοντας τις σπουδές και έχοντας το δίπλωμα καθηγητή φυσικής αγωγής, ο Ιακώβου επιστρέφει στη Κύπρο το 1962. Διορίζεται στο Ελληνικό Γυμνάσιο Αμμοχώστου και παράλληλα επιστρέφει στην Ανόρθωση. Η «Κυρία» κερδίζει το πρωτάθλημα του 1963 και ο 22χρονος τότε Ιακώβου θα τιμηθεί με το αριστείο της Ένωσης Αθλητικογράφων Κύπρου, ως ο ποδοσφαιριστής της χρονιάς. Μετά την τουρκανταρσία του 1963-64 και ενώ αγωνίζεται στην Ανόρθωση, ο Ιακώβου, σε συνεργασία με τον Αντώνη Παπαδόπουλο, δημιουργούν υποδομές ώστε το σωματείο της Αμμοχώστου να δημιουργήσει αξιόμαχες ομάδες καλαθόσφαιρας, πετόσφαιρας και μπιτς-βόλεϊ. Ο Ιακώβου αγωνίζεται και σε αυτές τις ομάδες. Είναι παράλληλα αδιαφιλονίκητος πρωταθλητής στο κολύμπι και το 1967 λαμβάνει από την ΕΑΚ το βραβείο του κορυφαίου κολυμβητή της δεκαετίας. Συν αυτό, του απονέμεται και το έπαθλο του καλύτερου ποδοσφαιριστή στην Εθνική. Στα 1969 αποφασίζει να τερματίσει την καριέρα του. Αρχίζει άμεσα σπουδές σε διακεκριμένες σχολές προπονητικής, έχοντας μάλιστα και διακρίσεις. Στους πάγκους Οι γνώσεις και τα προσόντα του τον έκαναν πάντα περιζήτητο τεχνικό. Το 1970-71 αναλαμβάνει την Ανόρθωση και την οδηγεί στην κατάκτηση του κυπέλλου. Το 1973 κάθεται στον πάγκο του ΑΣΙΛ και τον οδηγεί πίσω στην Α’ Κατηγορία. Ακολουθούν θητείες σε Απόλλωνα (75-77), ΕΠΑ, στις Εθνικές Νέων και Ελπίδων. Αποκορύφωμα η επταετία στην Εθνική Ανδρών. Διετέλεσε για μία πενταετία Πρόεδρος του Συνδέσμου Προπονητών, τον οποίο ενέταξε και στον Πανευρωπαϊκό Σύνδεσμο. Διακρίσεις Οι πολλές και υψηλές διακρίσεις που έγιναν στον Πανίκο Ιακώβου, στην Κύπρο και όχι μόνον, είναι η απόδειξη της μεγάλης προσφοράς του. Απόδειξη του πόσο εκτιμήθηκε η πορεία και η προσωπικότητα ενός μεγάλου ανθρώπου του αθλητισμού. Για την προσφορά του στην εκπαίδευση τιμήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας. Η ΚΟΠ και ο ΚΟΑ τον τίμησαν για τα όσα πρόσφερε στο ποδόσφαιρο της Κύπρου. Η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού Ελλάδας για την προσφορά του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το ΓΕΕΦ για τα όσα πρόσφερε στην Εθνική Ενόπλων. Έλαβε επίσης τιμητική διάκριση από τον Πανευρωπαϊκό Σύνδεσμο Προπονητών.
FLASH BACK Το φιλμ της πορείας του
Η πορεία του Πανίκου Ιακώβου τον κατατάσσει ανάμεσα στους κορυφαίους αθλητές όλων των εποχών. Στο ποδόσφαιρο και σε πολλά άλλα αθλήματα, όπου διακρίθηκε και ήταν πρωταθλητής. Η καριέρα του όπως είπαμε ξεκίνησε το 1956 στην Ανόρθωση. Μετά από τρία χρόνια εντάσσεται στον Παναθηναϊκό. Μετά από επίσης μία τριετία στον σύλλογο της Αθήνας, κάνει τη δεύτερή του θητεία στην Ανόρθωση, εξαετή αυτή τη φορά. Πολλοί οι τίτλοι και οι διακρίσεις: Δύο πρωταθλήματα με την Ανόρθωση (56-57, 57-58) και δύο κύπελλα με τη φανέλα της «Κυρίας» το 1958-59 και το 63-64. Και τις τρεις χρονιές στον Παναθηναϊκό ήταν πρωταθλητής (1960. 1961, 1962). Ήταν 10 φορές διεθνής. Κρέμασε τα παπούτσια του μόλις στα 28 του χρόνια και ακολούθησε την προπονητική καριέρα. Για πρώτη φορά κάθισε στον πάγκο της Εθνικής στις 15 Νοεμβρίου 1974, στη φιλική ήττα με 3-1 από την Ελλάδα στον Πειραιά, αλλά η πραγματική του θητεία σαν Ομοσπονδιακός τεχνικός ξεκίνησε 10 χρόνια μετά, με τη λήξη της θητείας του Βασίλ Σπάσοφ. Όπως προαναφέραμε έμεινε 7 χρόνια στο τιμόνι της Εθνικής και κάθισε για τα τελευταία φορά στον πάγκο το 1991 στη Μόσχα (ήττα της Εθνικής από την τότε Σοβιετική Ένωση) και με το πέρας της περιόδου ανακοίνωσε την αποχώρησή του. Ο απολογισμός του Π. Ιακώβου στην Εθνική ήταν 34 αγώνες, στους οποίους κατέγραψε μία νίκη, τρεις ισοπαλίες και 26 ήττες (18-76 γκολ). Η νίκη ήταν σε φιλικό παιχνίδι με το Λουξεμβούργο. Οι δύο από τις τρεις ισοπαλίες ήταν και με τα σημερινά δεδομένα μεγάλες επιτυχίες. Πόσο μάλλον τότε. Ισοπαλία 0-0 με την Πολωνία εκτός (προκριματικά Euro) στα 1987 και ισοπαλία με τη Γαλλία 1-1 εντός έναν χρόνο μετά, για τα προκριματικά του Μουντιάλ
