Πατρίκι. Το χωριό με το αριστοκρατικό όνομα, απλώνεται σε μία εύφορη πεδιάδα με χαμηλούς λόφους που γίνονται ψηλότεροι όσο προχωρούμε προς τους πρόποδες του Πενταδάκτυλου, λίγα χιλιόμετρα κάτω από το Κάστρο της Καντάρας.
Οι περισσότεροι κάτοικοι είχαν την άποψη ότι το χωριό τους ονομάστηκε έτσι από τους Πατρικίους της αρχαίας Ρώμης, την εύπορη τάξη των ρωμαίων πολιτών. Διαβάζοντας την ιστορία των αρχαίων χρόνων που αναφέρεται σ’ αυτή την κατηγορία πολιτών, σε αντίθεση με την υπόδουλη τάξη των πληβείων, σχημάτισαν τη γνώμη ότι το Πατρίκι προέρχεται από εκείνα τα χρόνια.
Ερευνώντας τη γύρω από το χωριό περιοχή δε θα βρούμε κάτι που να μαρτυρεί ότι το Πατρίκι υπήρχε από την τότε εποχή. Στην περιοχή «Παλιά Πατρίκια» βορειανατολικά του χωριού δεν ανακαλύφθηκε οτιδήποτε αρχαίο που να καταδεικνύει την ύπαρξη παλιού συνοικισμού.
Αρχαίοι τάφοι βρέθηκαν σε άλλες περιοχές μακριά από το σημερινό χωριό και τα Παλιά Πατρίκια. Βρέθηκαν στον Φραγκόλακκο, στη Καλύφη του Φώτη και στον Κάψαλο. Έτσι συμπεραίνουμε ότι το χωριό δεν υπήρχε από τον καιρό των Ρωµαίων.
Ο Νέαρχος Κληρίδης στο βιβλίο του «Χωριά και Πολιτείες της Κύπρου» αναφέρει ότι η ονομασία Πατρίκι δεν πρόκειται περί Ρωμαϊκής επιδράσεως. Ο τίτλος Πατρίκιος, που φανέρωνε αριστοκρατική καταγωγή, έγινε κύριο όνομα και έτσι μπορούσε να ονομασθεί κάποιος Πατρίκιος χωρίς να έχει σχέση με την αριστοκρατική τάξη. Έτσι κάποιος Πατρίκιος θα ήταν ο ιδιοκτήτης της περιοχής και ο κόσμος έλεγε: «Εκεί στα κτήματα του Πατρίκιου» στην αρχή και αργότερα καθιερώθηκε «Στου Πατρίκι». Όταν σχηματίσθηκε το χωριό έλεγαν: Πάμε στο Πατρίκι. Και καταλήγει ο Νέαρχος Κληρίδης ότι το αρχικό χωριό ήταν ένα μίλι ανατολικότερα του σημερινού και καταστράφηκε από την επιδρομή των Σαρακηνών στα 1425.
O Ανδρέας Γεωργιάδης στο βιβλίο του «ΓΑΣΤΡΙΑ ΠATPIKI: Οι πύλες της Καρπασίας» δίνει τη δική του εξήγηση για την ονομασία του χωριού. Κάποιος βυζαντινός αριστοκράτης με το επώνυμο Πατρίκιος από την πόλη Παλαιά που ήταν κτισμένη στο δάσος της Βάλιας, λίγο πιο κάτω από την αρχαία πόλη Κνίδο, είχε φέουδό του την περιοχή του χωριού. Το φέουδο λεγόταν «Παλαιάς Πατρίκια». Κατά την Φραγκοκρατία το φέουδο παραχωρήθηκε σε κάποιο φράγκο ευγενή. Σε χάρτες το Πατρίκι μπερδεύεται µε το χωριό Κρίδεια που το βλέπουμε γραμμένο τρεις φορές. Σε άλλο χάρτη παρατηρούμε να ονομάζεται Πετόνι. Κατά τις αραβικές επιδρομές καταστράφηκε το χωριό και όσοι επέζησαν μετακινήθηκαν προς την Αυγολίδα. Όμως με την τουρκική κυριαρχία και συγκεκριμένα το 1672 όταν εποικίσθηκε ή Καρπασία, οι κάτοικοι Αυγολίδας εξαναγκάσθηκαν να φύγουν και έκτισαν το Πατρίκι στην τοποθεσία που είναι σήμερα.
Το Πατρίκι σημειώνεται στους χάρτες για πρώτη φορά το 1745 με το όνομα PATRICK.
Η εξήγηση του Ανδρέα Γεωργιάδη είναι πιο πειστική και πιο ορθή. Διότι με την αναφορά του σε ιστορικά γεγονότα της περιοχής Γαστριών – Πατρικίου, παρουσιάζει όλη την ιστορική πορεία των πόλεων εκείνων που καταλήγει στην ίδρυση των χωριών Καμάρες – Γαστριά, Αυγολίδα – Παλαιάς Πατρίκια –Πατρίκι.
Μία άλλη εκδοχή για την ονομασία του χωριού μας είναι αυτή του συγχωριανού μας Κώστα Σωφρονίου, ο οποίος υποστηρίζει ότι το όνομα Πατρίκι προήλθε από κάποιον βυζαντινό μοναχό. Οι μοναχοί τότε ονομάζονταν Πατερίκιοι. Έτσι ο Πατερίκιος αυτός θα προσευχόταν και ασκείτο κοντά στην περιοχή του χωριού μας. O κόσμος που τον γνώριζε σιγά σιγά έλεγε «να πάμε στου Πατρίκη» και αργότερα έμεινε «να πάμε στο Πατρίκι». Παρόλο που πλησιάζει με τις δύο προηγούμενες εκδοχές, εν τούτοις δεν έμεινε κανένα στοιχείο από την παράδοση των κατοίκων που να αφηγούνται στους απογόνους τους ότι έζησε στα μέρη τους και ασκήτεψε κάποιος μοναχός.
Το Πατρίκι υπάρχει και σήμερα. Κι αν του άλλαξαν το όνομα, όμως ζει και μας περιμένει. «Το σπίτι που γεννήθηκα κι ας το πατούν οι ξένοι, στοιχειό, και σαν απάτητο, με ζει και με προσμένει».
